از فدک  چه می دانیم؟

فدک دهکده ای است  که در فاصله حدود 140  کیلومتری  مدینه  قرار  داشت . قسمتی  از آن   باغستان های  خرما  باچشمه ای  زاینده  و بقیه زمینهای  حاصلخیز  بود . پس از پیروزی مسلمین  در منطقه خیبر  ، یهودیان  ساکن  قلعه   خیبر   اموال خود را وانهاده ، به طرف شام  کوچ  کردند. یهودیان فدک  که سراسیمه   و هراسان  شده  بودند با پیامبر  اکرم   قرارداد بستند  که نصف اراضی  و باغستان  های فدک   را به حضرت واگذار  کنند  به این  شرط  که حق کشت و کار   و برداشت   در تمام اراضی  با مباشرت ایشان باشد .  و آنها نیمی از کل محصول یا قیمت آن را به حضرت بپردازند  و هرگاه  رسول خدا صلاح دانست ،‌آنها به کلی از منطقه  کوچ کنند و پیامبر  معادل املاک آنها در هرجا که بخواهد ،‌ به ایشان  ملک دیگری بدهد . پس از این  قرارداد آیه ای از  سوره حشر  نازل شد و جبرئیل  خبری را برای پیامبر عرض کرد :حق خویشان را بده  یعنی دخترت فاطمه زهرا(س)  ،‌باغهای فدک را به فاطمه  تفویض  بنما و حق  خود را به او واگذار چون خداوند متعال  حق  خویش  را نیز به فاطمه  واگذار  فرموده . آنگاه  رسول خدا  فرمان کرد تا بزرگان  اقوام  و  معارف اصحاب حاضر شدند  و در حضور  ایشان  فدک را  با  هر ملک و مال که از آن اراضی  گرفته شده داشته بود به تسلیم فاطمه مقرر فرمود .سپس  وثیقه  نگاشت  که فدک با تمام  منافع آن مختص  فاطمه است . این  وقت  فاطمه دست تصرف  فراداشت  و آن اموال و دارایی ها که به او تعلق داشت ، بر مسلمانان پخش کرد  و هر سال  به اندازه قوت خویش  از فدک   برداشت می کرد  و باقیمانده را  بین مسلمانان تقسیم می کرد ، تا رسول خدا رحلت نمود .  با ارتحال پدر  ،‌ دیری نپایید که  کارگزاران  حضرت زهرا(س) توسط  خلیفه  اخراج شدند و فدک مانند خلافت به چنگ دشمن افتاد . البته حضرت زهرا (س)‌  آرام ننشست  و دادخواهی نمود . وی می دانست  خلیفه می خواهد با غصب فدک  منبع مالی بزرگی برای تثبیت خلافتش فراهم کند ،‌ مردم  را بخرد  و مخالفان را  از صحنه بدر کند . می خواست  یاران علی (ع) را از دور او  پراکنده کند  تا هیچگاه  فکر  مقابله بر علیه  حکومت را در سر  نپروراند .یکی  دیگر از انگیزه های  غاصبین   این بود که  ،  اگر فدک  در دست اهل بیت باقی بماند ، احسان و بخشش اهل بیت کم کم این سؤال را  در ذهن مردم  شکل می داد  که چرا خلافت بدست  اینان نیست ؟ آری  اگر فاطمه رفت  و  حق خویش را  مطالبه کرد ،  برای  مقابله با برداشت های باطل  و نادرست غاصبین خلافت بود و می دانست که  آنان با جعل احادیث  فدک را  حق خود می دانند  و اسلام و اهل بیت را زیر سؤال می برند . زهرا و علی  کسانی نبودند که به  مال  دنیا  چشم دوخته باشند ، آنها  حتی لقمه غذای خود را به فقرا می دادند  و فاطمه کسی بود که لباس عروسی خود را  در شب عروسی به  زن  محرومی  هدیه داد . حال چگونه می توان باور  کرد که او خواهان  دنیا  باشد ؟ او می خواست با درآمد فدک به فقرا  رسیدگی کند  همچنان که این کار را در 4 سال انجام داد و همچنین می خواست با آن اموال مثل مادرش رهبری علی را تقویت کند . خطبه فدکیه آن  حضرت  این بود که  پس از حمد و ثنای خدا  مردم را به یادآوری زحمات  شبانه روزی حضرت  محمد (ص)  و حضرت علی (ع)‌ فرا می خواند  و سعی کرد  تا حق  را  بشناساند . خلیفه نیز  این را به خوبی فهمید  و پس از خارج شدن فاطمه  از مسجد رو به مردم گفت این گناه  به  گردن علی است  و او فاطمه را تحریک کرده . بنابراین هدف زهرا (س) بر همگان روشن شد و به همین خاطر  دشمن  با هدف  قراردادن  کانون خطر  ، نواختن سیلی ،‌ ضربات شدید بر پشت و پهلو ، زدن  تازیانه  به دست و پا ،‌ آتش زدن در خانه ای که جبرئیل بدون  اجازه  وارد نمی شد و در آخر  مجروح کردن  سینه آن  مظلو مه با ضربه میخ ، عقده هایش را خالی کرد .